नेपालगन्ज , १२ साउन २०८२ – सोमबार नेपालगन्जमा सावनको झरीले प्रकृति र मानव मनलाई एकसाथ रंगाएको छ। कवि रमेश शर्माको कविता “सावन की झरती बूँदो से” ले सावनको यो रमणीय मौसममा प्रकृति र भावनाको गहिरो सम्बन्धलाई सुन्दर ढंगले चित्रण गरेको छ। यो कविताले सावनको झरीले हरेक व्यक्तिको मनमा छुट्टै सम्बन्ध र भावना जगाउने कुरालाई उजागर गरेको छ।
कवितामा सावनको झरीले जीवनमा नयाँ उमंग भर्ने, बिछोडको पीडा सम्झाउने, र प्रकृतिलाई हरियाली र रंगले सजाउने कुरा व्यक्त गरिएको छ। कविताको एक पंक्तिमा भनिएको छ, “सावन की झरती बूँदो से, हर का अपना नाता है,” जसले सावनको पानीले हरेक व्यक्तिको जीवनमा फरक-फरक अर्थ राख्ने संकेत गर्छ।
यो मौसममा खेतबारी हरियालीले भरिएको छ, फूलहरू रंगबिरंगी सौन्दर्यमा सजिएका छन्, र गाउँघरमा चूँडी र कंगनको खनखनाहटले मिलनको आशा जगाएको छ। तर, कविताले सावनको झरीले कसैको मनमा बिछोडको पीडा र अधुरो प्रेमको सिसकन पनि ल्याउने उल्लेख गरेको छ।
नेपालमा पनि सावनको यो मौसमले किसानहरूलाई उत्साह थपेको छ। खेतमा धान रोपाइँको रौनक छ, र झरीले प्रकृतिलाई ताजा बनाएको छ। तर, कतिपय ठाउँमा बाढी र पहिरोको जोखिम पनि बढेको छ। कविताको भावजस्तै, सावनले कसैलाई प्रेमको रंग ल्याउँछ भने कसैलाई विछोडको नीर।
यो कविताले सावनको झरीलाई केवल पानीको थोपा होइन, बरु जीवन, प्रेम, र प्रकृतिको गहिरो सम्बन्धको प्रतीकका रूपमा प्रस्तुत गरेको छ। सावनको यो रमणीय मौसममा प्रकृतिसँगै मनको भावनालाई पनि जोडेर हेर्न सकिन्छ।
स्रोत: कवि रमेश शर्माको कविता “सावन की झरती बूँदो से”
सावन की झरती बूँदो से
हर का अपना नाता है।
रिमझिम बरसे सांसों में यह
नव जीवन भर जाता है
सावन की झरती बूंदों से
हर का अपना नाता है ।
याद कहीं बिछड़ा घर आंगन
कहीं नयन में नीर भरे।
कहीं घुमड़ते काले बादल,
कही बरसता जाता है।
सावन की झरती बूँदो से
हर का अपना नाता है।
खेतों में हरियाली दमके
कही धरा श्रृंगार करे।
रंग-बिरंगे फूलों में यह,
कहीं बिखरता जाता है ।
सावन में झरती बूँदो से
हर का अपना नाता है।
हाथ में चूड़ी-कंगन खनके
कही मिलन की आस जगे।
बिखरे केश, मेहंदी फीकी,
कही सिसकता जाता है।
कहीं यह सावन रीता जाए,
प्रेम कहीं बरसता है।
सावन की झरती बूंदो से,
हर का अपना नाता है।
