झालावाड़को स्कूल दुर्घटनाले सम्पूर्ण राजस्थानलाई स्तब्ध बनाएको छ। पीपलोदी गाउँमा शुक्रवार भएको यो हृदयविदारक घटनामा ६ मासूम बालबालिकाहरूको मृत्यु भएको छ, भने १७ जनाभन्दा बढी बालबालिका गम्भीर रूपमा घाइते भएका छन्। दुर्घटना पश्चात् अस्पतालमा जीवन र मृत्युसँग संघर्ष गरिरहेका बालबालिकाहरूले सुनाएको आपबीतीले सम्पूर्ण प्रणालीको लापरवाहीको पर्दाफास गरेको छ।

घटनाको समयमा कक्षाकोठामा उपस्थित छात्राहरूले बताएअनुसार छत खस्नुभन्दा केही समयअघि नै कंकडहरू झर्न थालेका थिए। डरले त्रसित हुँदै उनीहरूले शिक्षकलाई भने, “हामीलाई बाहिर जान दिनुहोस्, छत खस्न लागेको छ।” तर शिक्षकले हप्काएर बस्न बाध्य पारे। “हामीले छतबाट कंकड झरिरहेको छ, डर लागिरहेको छ भनेर भनेका थियौं… तर सरले ध्यान दिनुभएन। केही बेरमै सबै कुरा समाप्त भयो। बालबालिकाहरू चिच्याइरहे, सबै कुरा भग्नावशेषमा दबियो,” एक छात्राले सिस्किँदै मिडियालाई बताइन्।

घाइते बालबालिकाहरूको अवस्था गम्भीर छ र धेरैको उपचार मनोहरथाना अस्पतालमा चलिरहेको छ। यो दुर्घटना पछि गाउँमा शोकको वातावरण छ र स्कूलको अवस्थाप्रति आक्रोश स्पष्ट देखिन्छ। गाउँलेहरूको भनाइ छ कि स्कूलको भवन वर्षौंदेखि जीर्ण थियो, पटक-पटक अधिकारीहरूलाई गुनासो गरिएको थियो तर कुनै सुनुवाइ भएन।

दुर्घटनाको समयमा स्कूलमा करिब ३० बालबालिका उपस्थित थिए। गाउँलेहरूका अनुसार छत खस्नासाथ शिक्षकहरू आफूलाई बचाएर घटनास्थलबाट भागे। “सरहरू भाग्नुभयो, उहाँहरूलाई एक रौं टुक्रा पनि परेन। बालबालिकाहरूलाई भग्नावशेषबाट निकाल्न हामी गाउँलेहरू दौडियौं,” एक वृद्ध गाउँलेले भने।

यो दुखद दुर्घटना पछि शिक्षा मन्त्री मदन दिलावरले राज्यका हजारौं स्कूलहरू जीर्ण भएको र मर्मतका लागि सरकारले २०० करोड रुपियाँ छुट्याएको बयान दिए। तर प्रश्न यो उठ्छ कि जब बालबालिकाहरूले खतराको संकेत दिएका थिए, तब शिक्षकहरूले किन गम्भीरता देखाएनन्? के छ मासूम ज्यानहरू गुमाएपछि मात्र प्रणाली ब्यूँझिनेछ?

स्रोत : हिन्दुस्तान